Wieringerboerderij – Hoge Elft 1

Home » Locaties » Wieringerboerderij – Hoge Elft 1

Wieringerboerderij – Hoge Elft 1

De Wieringerboerderij aan de Hoge Elft is een rijksmonument en gebouwd rond 1750. Kenmerkend voor een Wieringerboerderij is het grote zwarte schuurschot, de rouw- en trouwdeur en dat slechts een gedeelte van het voorhuis pannengedekt is en het schuurdeel een rietenkap heeft. Schuilkerk Tijdens de reformatie waren alleen nog protestantse kerken toegestaan. Katholieken en aanhangers van andere verboden religies moesten hun toevlucht nemen tot verborgen en illegale kerkjes in bestaande gebouwen. In de loop der jaren werden deze ‘schuilkerken’ meer gedoogd. De boerderij aan de Hoge Elft werd ook gebruikt als schuilkerk (schuurkerk) door rooms-katholieke kerkgangers tot 1824. Kerkgangers moesten het gebouw binnengaan door een deur die niet aan de openbare weg mocht liggen, hoogstens 2 personen tegelijk. Klokgelui was verboden en gezang mocht niet hoorbaar zijn. Op het platteland moest de schuilkerk zich buiten het dorp bevinden en mocht alleen een rieten dak hebben, als teken van ondergeschiktheid aan de Protestantse Kerk. Omdat de kerk zich op het platteland vaak bevond in een schuur werden deze schuilkerken ook wel ‘schuurkerken’ genoemd. Het verhaal gaat dat, gezien de geringe hoogte, op de plek waar de kansel stond, de pastoor te weinig ruimte had. Daardoor zijn er gedeeltelijk 2 draagbalken ingekort, zodat de pastoor met overtuiging zijn mis kon voortzetten.

In de buurt