Huis West-Einde

De Anna Paulownapolder werd in 1846 drooggemaakt. Voor de transportroute van het Noordhollandsch Kanaal naar de Molenvaart werd er een sluis en hefboom gebouwd. Vermoedelijk werd er ook een huis voor de sluis- en brugwachter gebouwd. Archiefstukken tonen aan dat in 1892 opdracht werd gegeven voor de bouw van een stenen huis met café door sluis- en brugwachter J. Langedijk. Het café werd bezocht door scheepsbemanning en passanten. In 1968 werden de hefbrug en sluis door vermindering van scheepsvervoer verwijderd. Over de voormalige sluis werd een weg aangelegd. Inpoldering Anna Paulownapolder In 1845/1846 werd gestart met de bedijking van het gebied van de Anna Paulownapolder. Het nieuwe land sluit aan op de gebieden Het Koegras, De Zijpe en Wieringerwaard. De Zijpe was al in 1597 drooggelegd en de Wieringerwaardpolder stamt uit 1621. Het Koegras is in 1817 bedijkt met de Koegraszeedijk. Dit hing samen met de aanleg van het Noordhollandskanaal want de uitgegraven grond werd gebruikt voor de aanleg van de dijk. De aanleg van het Noordhollands Kanaal zorgde voor een goede nieuwe verbinding met de Noordzee. De steeds groter wordende zeeschepen zouden dan een alternatieve route hebben voor de vrijwel onbevaarbaar geworden vaarroute over de Zuiderzee. Deze verzandde namelijk voortdurend. Huis West-Einde Het graafwerk van de Molenvaart werd in 1852 afgerond. In 1863 werd een sluis met een hefbrug gemaakt. De verbinding tussen de Molenvaart en het kanaal was nodig omdat dit een belangrijke transportroute was voor de bloembollen. In 1892 wordt J. Langedijk als de sluis- en brugwachter in dienst genomen bij de gemeente Anna Paulowna. Langedijk liet aan de kanaalzijde van de dijk een stenen huis met café bouwen. Dit huis kreeg de naam Westeinde, vernoemd naar het westelijke punt van de polder. Het café werd bezocht door scheepsbemanning, voermannen van trekpaarden en passanten. In de jaren na 1920 zijn ook chauffeurs van vrachtwagens tot klanten gaan behoren van het schipperscafé. In 1946 is de woning met café door Langedijk verkocht aan J. Grin. Deze werd aangesteld als sluis- en brugwachter in dienst van de gemeente Anna Paulowna. Door de vermindering van het scheepsvervoer en de toenemende transporten per vrachtauto besloot de gemeenteraad om in 1968 de hefbrug over de Molenvaart te verwijderen, de sluis dicht te maken en een weg aan te leggen over de voormalige sluis. In 1971 is de woning, waarvan het café gedeelte niet meer in gebruik was, verkocht aan C. van den Berg. Dit was officeel het einde van café West-Einde: een sociaal ontmoetingspunt voor reizigers en inwoners van de Anna Paulownapolder. Vanaf 2018 is het woonhuis gerestaureerd en energieneutraal gemaakt door de huidige eigenaar. Pontje Al in 1849 nam het bestuur van de nieuwe polder het besluit dat hier een veerpontdienst van de polder naar de Koegras nodig was. De veerpont werd aangelegd aan de westkant van de Anna Paulownapolder. In 1908 werd Klaas Keuris de ‘pontbaas’ bij de overgang over het Noord Hollandskanaal van de Anna Paulownapolder naar de Koegraspolder. Hij kwam uit Van Ewijcksluis en verhuisde in augustus 1908 naar de woning bij de pont om vanaf 1 september als veerman in dienst te treden. Het regelement schreef voor dat de pont bediend diende te worden vanaf één uur voor zonsopgang tot 10 uur in de avond. Maar het kwam vaak voor dat de heer Keuris in de nacht uit zijn bed werd gebeld door mensen aan de overzijde om ze nog over te brengen. Omstreeks 1920 was de heer Muntjewerf pontbaas. Bronnen 150 jaar Anna Paulowna polder door Jan. T. Bremer, maart 1995 Tijdschrift: De Clock van CallensOoghee, editie 1 juni 1997 Tijdschrift: Leven Verleden Den Helder, editie 1 september 2009 Tekening: C.J. Dral Beeldbank Museum Oud Anna Paulowna Beeldbank Noord-Hollands Archief